2012)

11/11/2012 από cmorfakis

Σε συνέχεια της πετυχημένης και άκρως ενδιαφέρουσας έκθεσης Το Αθηναϊκό Underground 1964-1983 παρουσιάζεται στο Camp η έκθεση με τίτλο Αντι-κουλτούρα – Η ανάδυση ενός νέου κοινωνικού υποκειμένου 1983-2012. Διαβάζουμε σχετικά με την έκθεση στην ιστοσελίδα του Camp:

«Η έκθεση φιλοδοξεί να σκιαγραφήσει και να δώσει αφορμές ερμηνείας του φαινομένου σε όσον το δυνατόν περισσότερες εκφάνσεις του. Από το Convoy, το τελευταίο περιοδικό της ελευθεριακής κουλτούρας της πρώτης περιόδου και ταυτόχρονα το πρώτο της δεύτερης, έως τα fanzines, τις αφίσες των punk συναυλιών, τις μαθητικές καταλήψεις, το squatting, τα κόμικς και από τα έντυπα συμπαράστασης στους εγκλείστους στα ψυχιατρεία και τους ποινικούς κρατουμένους, έως τα περιοδικά που αναδεικνύουν τις έμφυλες ταυτότητες.

Η έκθεση παρουσιάζει με ιδιαίτερη έμφαση το αντισυστημικό έργο των εικαστικών καλλιτεχνών, είτε πρόκειται για φορητά έργα, είτε για street art, αφίσσες και αυτοσχέδιες εκδόσεις. Προσεγγίζεται η σταδιακή άνοδος και ριζοσπαστικοποίηση του φαινομένου της αντι-κουλτούρας την δεκαετία του ’80 έως την έκρηξη, που το καθιστά βασική παράμετρο της συγκρότησης των νεανικών συνειδήσεων κατά την δεκαετία του 2000. Επιχειρεί να ψηλαφίσει την σχέση του punk και του hip hop με την αυτόνομη πράξη, το νέο κοινοτικό πνεύμα, τις καταλήψεις των σχολών καλών τεχνών, τον ποινικό ως ρομαντικό αρχέτυπο, την πολιτική διάσταση της κουλτούρας των γηπέδων και προσεγγίζει την πλατφόρμα που δημιούργησε το Cheap Art στα Εξάρχεια. Αντιμετωπίζοντας συνολικά το φαινόμενο της αντι-κουλτούρας η έκθεση φιλοδοξεί να έρθει σε διάλογο με την ιστορική συγκυρία της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης».

Η έκθεση σε άψογη επιμέλεια των Παντελή Αραπίνη και Νίκο Ξυδάκη μας ταξιδεύει στο γοητευτικό χώρο της ελληνικής Αντι-κουλτούρας, παρουσιάζοντας το πλούτο της αλλά και φέρνοντας μας σε επαφή με το έργο σπουδαίων καλλιτεχνών. Πραγματικά είναι τυχερός όποιος έζησε στην παρεξηγημένη δεκαετία του 1980, μια εποχή έντονα δημιουργική και στην οποία διαμορφώθηκαν και ανδρώθηκαν πολλοί από τους νέους Έλληνες καλλιτέχνες και εικαστικούς. Η αίσθηση που σου αφήνει η έκθεση είναι μια γλυκιά νοσταλγία για μια άλλη εποχή που πέρασε, αλλά δεν ξεχνούμε, καθώς και αισιοδοξία για το πολύ καλό επίπεδο των νέων Ελλήνων δημιουργών. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.